Οι νέες, δημιουργικές ιδέες είναι ανεκτίμητες, αλλά συνήθως οι εταιρείες αντιμετωπίζουν δυσκολίες λιγότερο από την έλλειψη νέων ιδεών παρά από την αγωνία τους για να καθορίσουν ποιες ιδέες να υποστηρίξουν και να αναβαθμίσουν. Σε κάποιες ΜμΕ, αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα προβληματικό, όταν η υποστήριξη του επόμενου κύματος ανάπτυξης φαίνεται πολύ επικίνδυνη, τουλάχιστον έως ότου ο ανταγωνισμός τις αναγκάσει επώδυνες αλλαγές.
Η καινοτομία είναι συνυφασμένη με την επικινδυνότητα, για να νιώθουμε σιγουριά και η αξιοποίηση στο έπακρο των πρωτοβουλιών καινοτομίας είναι περισσότερο για την διαχείριση του κινδύνου παρά την εξάλειψή του. Δεδομένου ότι κανείς δεν ξέρει ακριβώς από πού θα προκύψουν κερδοφόρες καινοτομίες και η αναζήτηση τους είναι ανέφικτη, τα στελέχη πρέπει να δημιουργήσουν κάποιες προϋποθέσεις για τους χώρους ευκαιριών που θέλουν να εξερευνήσουν. Η διαδικασία εντοπισμού και οριοθέτησης αυτών των χώρων μπορεί να περιλαμβάνει μία γκάμα από διαισθητικά οράματα του μέλλοντος έως προσεκτικά εξετασμένες στρατηγικές αναλύσεις. Η προσεκτική ιεράρχηση αυτών των χώρων επιτρέπει επίσης στις εταιρείες να εκτιμήσουν εάν έχουν αρκετές επενδύσεις πίσω από τις πιο προσοδοφόρες ευκαιρίες τους.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, οι ΜμΕ θα πρέπει να θέσουν ενεργοποιήσουν περισσότερα έργα από ό, τι τελικά θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν, έχοντας το πλεονέκτημα να αφαιρέσουν εκείνα που έχουν λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Στην συνέχεια απαιτείται διαφάνεια στην ανάπτυξη των έργων από το ανθρώπινο δυναμικό και μια διαδικασία διακυβέρνησης που αξιολογεί συνεχώς όχι μόνο την αναμενόμενη αξία, το χρονοδιάγραμμα και τον κίνδυνο των πρωτοβουλιών στο χαρτοφυλάκιο, αλλά και τη συνολική του σύνθεση. Δεν υπάρχει κανένας συνδυασμός που είναι καθολικά σωστός Οι περισσότερες υφιστάμενες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τα έργα καινοτομίας τους με σχετικά ασφαλή, βραχυπρόθεσμα και στοιχειώδη έργα που έχουν ελάχιστες πιθανότητες να πραγματοποιήσουν τους αναπτυξιακούς τους στόχους. Άλλες εξαπλώθηκαν σε πάρα πολλά έργα αντί να επικεντρωθούν σε εκείνα με τις υψηλότερες δυνατότητες επιτυχίας και θα αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας και κερδοφορίας.
Αυτές οι τάσεις ενισχύονται από μια αργή διαδικασία ανακατανομής πόρων. Συνήθως μια εταιρεία ανακατανέμει μόνο ένα μικρό μέρος των πόρων της από χρόνο σε χρόνο, καταδικάζοντας έτσι την καινοτομία σε μια στάσιμη πορεία ανάπτυξης.
