
Ένα εκτεταμένο όραμα μπορεί να είναι ένας συναρπαστικός καταλύτης, υπό την προϋπόθεση ότι είναι αρκετά ρεαλιστικό για να ενθαρρύνει τη δράση σήμερα.
Σε ένα εταιρικό περιβάλλον, ακόμη και οι πιο εμπνευσμένες λέξεις συχνά είναι ανεπαρκείς, ανεξάρτητα από το πόσες φορές επαναλαμβάνονται. Συμβάλλει όμως στο συνδυασμό υψηλού επιπέδου φιλοδοξιών με εκτιμήσεις της αξίας που πρέπει να παράγει η καινοτομία για την επίτευξη των στόχων χρηματοοικονομικής ανάπτυξης. Ο ποσοτικός προσδιορισμός ενός «στόχου καινοτομίας για την ανάπτυξη» και ο καθορισμός του ως σαφούς μέρους των μελλοντικών στρατηγικών σχεδίων, βοηθά στην ενίσχυση της σημασίας και της υπευθυνότητας για την καινοτομία. Ο ίδιος ο στόχος πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος για να αναγκάσει τους ηγέτες να συμπεριλάβουν επενδύσεις καινοτομίας στα επιχειρηματικά τους σχέδια. Εάν μπορούν να αναπτυχθούν χρησιμοποιώντας άλλες, λιγότερο επικίνδυνες τακτικές, η εμπειρία μας υποδηλώνει ότι (αρκετά ορθολογικά) θα το κάνουν.
Δεν αρκεί όμως η δημιουργία μιας ποσοτικής φιλοδοξίας καινοτομίας. Η τιμή-στόχος πρέπει να κατανέμεται ανάμεσα στα στελέχη των επιχειρήσεων και να καταλήγει στους οργανισμούς τους με τη μορφή στόχων απόδοσης και χρονοδιαγραμμάτων. Οτιδήποτε λιγότερο κινδυνεύει να ενθαρρύνει την αδράνεια ή την πεποίθηση ότι η καινοτομία είναι δουλειά κάποιου άλλου.
Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα τέτοιες παράμετροι απόδοσης να φανούν επώδυνες για τους ηγέτες και τα στελέχη που είναι εξοικειωμένοι με την παραδοσιακή προσέγγιση.